Review: Project X Zone 2: Brave New World
Door Joni Philips op 19-02-2016 om 14:08
|
Bron: Gamed
|
Games als Super Smash Bros. en Namco X Capcom bewezen in het verleden al dat gamers dolgraag aan de slag gaan met crossover titels, spellen waarin figuren uit tientallen series samenkomen voor de meest opvallende combinaties. Het gebeurt echter zelden dat bedrijven beslissen hun personages uit te wisselen, maar als het wel gebeurt kan het leiden tot onverwachte successen zoals Project X Zone voor de Nintendo 3DS.
De ontwikkelteams bij Monolith Soft en Banpresto gingen dan ook meteen aan de slag voor een vervolg dat ondertussen in de Europese winkelrekken ligt. Project X Zone 2: Brave New World combineert opnieuw personages van Capcom, Bandai Namco en SEGA in een strategisch RPG avontuur. Monolith Soft eigenaar Nintendo wordt nu ook vertegenwoordigd met enkele personages. Hoewel het hier enkel gaat om minder bekende karakters uit Xenoblade Chronicles en Fire Emblem, is het een leuke symbolische toevoeging, zeker aangezien Xenosaga en Xenoblade Chronicles personages elkaar hierdoor ontmoeten. De aanwezige karakters zijn niet altijd de meest bekende – Sonic is bijvoorbeeld niet aanwezig omdat men voor een redelijk consistente stijl gaat – maar ze vormen een leuk en divers aanbod waar doorwinterde fans dol op zullen zijn. Het is deels een feest van herkenning met namen als Dante en Ryu, en deels een proces van ontdekking met namen als Erica Fontaine uit Sakura Wars.
Het samenkomen van de cast leidt tot interessante conversaties, wie wil nu niet zien wat er zou gebeuren als Ulala van Space Channel 5 in contact komt met Devil May Cry’s Dante? Personages die je nooit samen had verwacht, belanden in gesprekken die veel leuker zijn dan je op voorhand had gedacht. Het zit namelijk vol met kleine referenties en grappen over de absurde situatie, iets wat vooral mensen met een lange gamegeschiedenis zullen appreciëren. Het ontwikkelteam heeft hierbij nauwgezet toegekeken dat elk personage klinkt zoals het hoort, zowel qua persoonlijkheid als qua stem. Alle karakters beschikken hierbij namelijk over hun bekende Japanse stemmen. Het achterliggende verhaal over een bovennatuurlijke dreiging is spijtig genoeg niet zo sterk, wat eigenlijk veroorzaakt wordt door het grote aantal karakters, die het verhaal moeilijk maken om te volgen. De onderlinge gesprekken boeien echter wel zodat je toch steeds even verder gaat.
Brave New World is natuurlijk meer dan een verzameling personages, het is ook een tactische Role Playing Game waarin je het grootste deel van de tijd zult doorbrengen in gevechten, terwijl je buiten die strijd vooral bezig zult zijn met je personages te verbeteren. De gevechten beginnen als isometrische strijdvelden waar alle eenheden een plaatsje krijgen. Vanaf dan krijgt elke eenheid – zowel de jouwe als die van de vijand – om de beurt de kans enkele stappen vooruit te gaan. Je moet jezelf hierbij zo manoeuvreren dat je in de rug van de tegenstander uit komt, wat je toelaat extra schade uit te delen. Er zijn enkele aanvallen die het hele veld kunnen oversteken, maar dan offer je wel ervaringspunten op, wat je liever niet doet. Ook de plaatsing van je andere eenheden is belangrijk. Als twee eenheden naast elkaar staan, kunnen ze namelijk elkaar bijspringen in een gevecht. De strategische aanpak wordt hier dus beloond.
De pret begint echter pas echt wanneer de eenheden – bestaande uit vooraf vastgelegde paren – gaan strijden. In andere games van dit genre zal je vaak menu’s moeten doorkruisen om aan te vallen, maar dat is hier niet het geval. Als je naast een vijand komt, gaat er een nieuw scherm open waar je in realtime gaat vechten. In dit nieuwe scherm kijk je vanaf de zijkant toe hoe beide kampen tegenover elkaar staan, waarna het strijden kan beginnen. Aanvallen doe je met de A knop in combinatie met de analoge stick, zodat je steeds drie verschillende vaardigheden kunt gebruiken. Het is de bedoeling deze aan elkaar te rijgen zodat je tegenstander een tweede maal raakt net voor hij op de grond belandt. Als je dit succesvol doet, krijg je een Critical hit welke meer schade doet en welke meer ervaringspunten oplevert. Dit is een eenvoudig proces waarmee iedereen overweg kan en daardoor ideaal om mee te beginnen.
Het houdt natuurlijk niet op met dat eenvoudige begin. Je kunt ook een speciale aanval uitvoeren met een druk op de Y knop of hulp inroepen van nabije eenheden met de schouderknoppen. Als je wat meer ervaring hebt, kun je profiteren van enkele complexere systemen om diepgang mee te geven. Je kunt het oproepen van een ondersteunende eenheid bijvoorbeeld timen met een eigen aanval om meer schade te doen. Of je kunt beslissen om een specifieke aanval niet te gebruiken, waardoor deze krachtiger is wanneer je bij een volgende vijand komt. Het zorgt voor wat extra opties die de strijd de nodige diepgang geeft. De gevechten durven wel lang aan te slepen, want er duiken steeds nieuwe vijanden op. Het probleem is beperkter dan in het origineel, mede omdat deze versie gemakkelijker is, maar het blijft vervelend. Door de hoeveelheid van ‘plotse’ verschijningen gaat het verrassingseffect ook verloren. Waarom zou je je zorgen maken als er in een gevecht plots een derde baas opduikt? Dat heb je toch al tien keer meegemaakt.
Tijdens het spelen doe je er goed aan om het volume hoog genoeg te zetten, naast de Japanse stemmen is er ook een leuke soundtrack met nummers uit de verschillende games die vertegenwoordigd zijn. Monolith heeft deze niet één op één overgenomen, maar geremixed om alles samen te brengen tot een meer consistent geheel. Het resultaat is een soundtrack met enkele hoogtepunten die zelfs na lang spelen leuk in de oren klinkt. Ook op grafisch gebied weet de titel een goede indruk na te laten. Het spel kiest voor een 16-bit sprite stijl die toelaat om de diverse karakters samen te brengen zonder gigantische verschillen en tegelijkertijd de originele stijl van de karakters te bewaren. Er is daarnaast visueel geweld met bombastische aanvallen die grote delen van het scherm innemen, waarbij er gelukkig geen slowdown op te merken is wanneer de actie wat drukker wordt. De game bewaart zelfs met 3D effecten zijn framerate.
|
|
|
Beoordeling
75
Project X Zone 2: Brave New World is een interessante game die vooral fans van het Japanse werk aan de haak zal slaan. Het verhaal is niet te volgen, maar de combinatie van bekende karakters in een unieke context maakt veel goed. Het ontwikkelteam heeft daarnaast ook veel tijd gestoken in het verbeteren van de actie. Deze gaat nog altijd iets te lang aanslepen na verloop van tijd, maar de ervaring is nu diepgaander met meer variatie. Brave New World is dan ook een goede aankoop als je jouw favoriete personages al eens samen wou brengen. Dat zorgt in deze titel namelijk voor vonken.
|
|
|
|
 14:26 Achievements The Walking Dead: Michonne
 13:46 Vijftal screenshots République
|
| Reacties (0) |
|
|
Geen reacties gevonden
|
|
|
|
